Zondag 21 september

Vandaag vertrekken we van ons logeeradres naar de Doglito om precies de haven hiervan , beter bekend als Cala Gononne. Hiervandaan vertrekken de boten om de grotten te bekijken. Er is hier een grotten stelsel van ongeveer 17 km waarvan je een klein stukje kunt bekijken. Je moet dan wel met de boot. Wij hebben de Beu Marino bekeken. Dit is de bekendste grot met 4 verschillende ‘kamers’ over een lengte van bijna 1 km. De kandelaar, de spiegel, de orgel- en deBeu Marino kamer.
In de kandelaarkamer leken kroonluchters te hangen en kandelaars te staan. De spiegelkamer was zo vlak dat in het water de rotsen weerspiegelden. De orgelkamer had stalactieten welke hol waren, als men daar op zou tikken klinken er diverse tonen. Vlak voor de laatste kamer komt het zoete water bij het zoute zeewater. De laatste kamer dankt zijn naam aan de Beu Marino, in het Nederlands de monniksrob. Er is een aantal jaren geleden nog een lichaam van een babyrob gevonden.
Het is een erg toeristisch plaatsje en er zijn veel mooie stranden welke je ook alleen via het water kunt bereiken. In de plaats zelf zijn een aantal stranden maar hier liggen echte kiezels.
Een volgende keer willen we nog de wandelroute lopen, maar dan wel met de juiste schoenen, Wolly had de wandelschoenen in het huis. en de GPS gaf niet echt duidelijk onze locatie weer.
En een route aanduiding was er niet. Wat zijn we verwend met de wandelroutes in ons land.
In plaats van wandelen hebben we maar een ijsje gegeten en lekker geluncht aan de haven.
Ons hoor je verder niet meer klagen.